Podobnie jak w przypadku wielu chorób przewlekłych, wczesna diagnoza ma kluczowe znaczenie w leczeniu demencji i choroby Alzheimera. Jednakże odróżnienie normalnego starzenia się od objawów demencji może być trudne. Na przykład całkowicie naturalne jest, że w miarę starzenia się pojawiają się drobne zaniki pamięci, ale gdy te zaniki pamięci stają się zarówno częste, jak i uciążliwe, należy porozmawiać z lekarzem o możliwości wystąpienia wczesnego stadium demencji.
Najbardziej wymowną oznaką wczesnego stadium demencji jest to, że przyjaciele i członkowie rodziny zaczynają zauważać problemy z pamięcią. Mogą one obejmować zapomnienie popularnych słów, zagubienie rzeczy lub zapomnienie imion innych osób. Kolejnym objawem są trudności w wykonywaniu zadań zawodowych lub społecznych, szczególnie jeśli chodzi o zapamiętywanie pisemnych lub ustnych poleceń.
Ten etap demencji nazywany jest łagodnym pogorszeniem funkcji poznawczych. Na tym etapie lekarz może postawić diagnozę, chociaż nie zawsze tak się dzieje. Ponownie, demencję nie zawsze można odróżnić od normalnego starzenia się.
Zanim dojdzie do wczesnego stadium demencji, ocena lekarska może ostatecznie doprowadzić do postawienia diagnozy. Osoba może nadal być w stanie samodzielnie funkcjonować, ale będzie miała coraz większe problemy z planowaniem, organizowaniem i wykonywaniem złożonych działań. W miarę jak pojemność pamięci zaczyna się zmniejszać, osoba cierpiąca będzie miała coraz większe trudności z zapamiętywaniem ostatnich wydarzeń i informacji. Mogą zachować doskonałą pamięć wydarzeń z odległej przeszłości, ale nie będą w stanie przypomnieć sobie spotkania z kimś dzień wcześniej. Utrata pamięci dotyka jednak każdego inaczej, dlatego nie ma niezawodnych sygnałów ostrzegawczych sygnalizujących początek tego procesu.
Niestety, nie ma lekarstwa na demencję, niezależnie od tego, czy jest ona w jej wczesnym stadium, czy też nie. Dostępne są jednak metody leczenia. Obejmują one poradnictwo, opiekę i leki.
Leki nie mogą odwrócić demencji, ale mogą złagodzić objawy dezorientacji, depresji i lęku towarzyszące chorobie. W niektórych przypadkach początek demencji może być spowodowany guzem mózgu i w takim przypadku opcją może być operacja.
Poradnictwo jest ważnym elementem leczenia demencji we wczesnym stadium, ponieważ osoba cierpiąca na tę chorobę jest nadal na tyle świadoma, że może z niej skorzystać. Pogodzenie się z chorobą może być niezwykle bolesnym procesem i oprócz poradnictwa pacjent będzie potrzebował dużego wsparcia ze strony bliskich.
Opieka nie jest na ogół konieczna we wczesnych stadiach demencji, jednak po postawieniu diagnozy pacjent i jego rodzina muszą zacząć planować przyszłość. Przebieg choroby jest nieodwracalny, dlatego pacjent powinien jak najbardziej zaangażować się w podejmowanie decyzji, które będą go dotyczyć w miarę nasilania się objawów.
Konieczne jest również, aby opiekunowie, zwłaszcza jeśli są członkami rodziny, samodzielnie szukali wsparcia. Opieka nad osobą cierpiącą na demencję również jest trudna i opiekunowie muszą dbać o siebie, aby mieć pewność, że będą mogli zaopiekować się pacjentem.
Jednym ze sposobów, w jaki opiekunowie mogą pomóc złagodzić niepokój pacjenta związany z utratą pamięci, jest skupienie się na rzeczach, które pacjent pamięta. Jak zauważono powyżej, osoby cierpiące na demencję we wczesnym stadium najprawdopodobniej będą w stanie zapamiętać wydarzenia z odległej przeszłości. Samo angażowanie się w rozmowy na temat tych wydarzeń może znacznie złagodzić niepokój, jaki odczuwa się w związku z utratą pamięci.
Ze względu na trudność w wykryciu wczesnego stadium demencji, najlepszą strategią jest zaplanowanie regularnych badań kontrolnych u lekarza. Im wcześniej otrzymasz ostrzeżenie, tym łatwiej będziesz mógł podjąć decyzję dotyczącą leczenia.